Tussen de Pacificatielaan en de Sint-Pietersaalstraat ligt een weg die naar verluidt beide straten met elkaar verbond. De weg blijkt echter te zijn afgesloten langs de Sint- Pietersaalststraat waardoor geen doorgang meer mogelijk is.

Concreet heb ik volgende vragen:

1. Wat is het statuut van deze weg?
2. Wat is de reden voor het afsluiten van de weg?
3. Bent u bereid te onderzoeken of het mogelijk is deze weg terug als ‘trage weg’ tussen beide straten te laten fungeren?

Sami Souguir
Fractievoorzitter

Antwoord:

In de brief van 15 september 1997 van schepen Van Rouveroij werd de dreef tussen de Pacificatielaan en de Sint-Pietersaalststraat als openbare weg gekwalificeerd op basis van een historisch onderzoek uitgevoerd door de Dienst Administratie. Een meerderheid van eigenaars en bewoners van deze dreef betwisten formeel dat deze weg een openbaar karakter zou hebben of ooit een openbaar karakter zou gehad hebben. Zij legden hiervoor aan de stad een aantal stavingstukken voor, waaronder een vonnis van de Vrederechter van het zesde kanton te Gent van 1999, waarin de Vrederechter oordeelt dat de dreef een zuiver privaat karakter heeft, en een arrest van 26 juni 2015 van de Rechtbank van Eerste Aanleg te Gent, zetelend in hoger beroep tegen een vonnis van de Vrederechter van het eerste kanton te Gent, waarin een uitgebreid historisch overzicht wordt gegeven over de totstandkoming van de verschillende percelen in de loop van de voorbije eeuw en de daarbij horende dreef, en waarbij de rechtbank uitspraak doet over diverse privaatrechtelijke vorderingen tussen een aantal eigenaars onderling m.b.t. het privaatrechtelijke gebruik (privaatrechtelijke erfdienstbaarheden van doorgang) van de dreef.

Op een hoorzitting die plaats vond op initiatief van de stad op 16 september 2015 in aanwezigheid van een hele reeks eigenaars van woningen gelegen aan de dreef, werd dit standpunt door een grote meerderheid van de aanwezigen nogmaals bevestigd. De stukken die tot nu toe voorgelegd zijn door de eigenaars geven een vrij overtuigend beeld van het private karakter van de dreef. De stukken waarover de stad Gent – momenteel – beschikt om het openbaar karakter van de dreef aan te tonen, wegen voorlopig niet op tegen de bewijskracht van de stukken van de eigenaars die het private karakter van de dreef voorhouden. Terzijde: over het eigendomsstatuut van de wegzate is er geen betwisting: de stad Gent is geen eigenaar van de wegzate van de dreef.

Conclusie: op grond van de (huidige) stukken in het dossier gaan wij er voorlopig vanuit dat de dreef een private eigendom is, waarbij de toegangsrechten tot de dreef geregeld zijn door privaatrechtelijke erfdienstbaarheden. Deze private dreef heeft – bij gebrek aan bewijskrachtige stukken – niet het karakter van een openbare weg.

Uit een plaatsnaamgevingsdossier van 1978 waarbij aan de dreef officieel de naam “Pacificatielaan” werd toegekend, blijkt reeds sprake van een poort op het einde van deze dreef aan de kant van de Sint-Pietersaalststraat. Het behoud van het privaat karakter van deze weg zou een reden kunnen geweest zijn dat deze poort daar zou zijn geplaatst, maar dit is voor de stadsdiensten niet duidelijk.

De stad heeft de mogelijkheid om – via gerechtelijke weg – te vorderen dat een openbare weg, die ten onrechte wordt afgesloten, terug open gesteld wordt voor het publiek. In het huidige dossier ontbreken momenteel voldoende geloofwaardige en bewijskrachtige stukken die een rechtbank kunnen overtuigen van het openbare weg-karakter van de dreef, waarvan op zich niemand betwist dat de eigendom privaat is.

Tenzij er alsnog nieuwe bewijskrachtige stukken zouden opduiken waaruit blijkt dat deze weg inderdaad een openbare weg is, en dus het openbaar karakter ervan voor een rechtbank kan worden afgedwongen, kan deze dreef – op initiatief van de stad Gent - enkel als openbare ‘trage weg’ worden bestemd, indien hiervoor een onteigeningsprocedure wordt opgestart in het kader van een nog op te maken rooi- en onteigeningsplan.

Gelet op voorgaande en het standpunt van de eigenaars van de dreef om deze absoluut privaat te willen behouden, de zwaarte en het lange tijdsbestek van een procedure met rooilijnplanopmaak en onteigeningen met vermoedelijk aanzienlijke budgettaire impact, het eerder lokale belang van de verbinding in het stedelijk netwerk, lijkt het inschakelen van deze dreef als ‘trage weg’ alvast zeer moeilijk te realiseren.

Filip Watteeuw
Schepen van Mobiliteit en Openbare Werken